Παίρνω αφορμή να ανοίξω αυτόν τον φάκελο από το θέμα που συζητήθηκε στο forum σχετικά με την δημοσίευση σε blog για υποτιμητική συμπεριφορά του Θανάση Αντετοκούνμπο, την οποία απέσυρε το blog ζητώντας συγνώμη σε μετέπειτα χρόνο.

Κάθε φορά που κάνω την ερώτηση "τι είναι το διαδίκτυο με δικά σου λόγια;" σε φίλους και γνωστούς παίρνω και διαφορετική απάντηση. Ο "επίσημος" όρος δεν είναι ιδιαίτερα κατατοπιστικός:

Παράθεση :

Το Διαδίκτυο (αγγλ. Internet) είναι παγκόσμιο σύστημα διασυνδεδεμένων δικτύων υπολογιστών, οι οποίοι χρησιμοποιούν καθιερωμένη ομάδα πρωτοκόλλων, η οποία συχνά αποκαλείται "TCP/IP" (αν και αυτή δεν χρησιμοποιείται από όλες τις υπηρεσίες του Διαδικτύου) για να εξυπηρετεί εκατομμύρια χρηστών καθημερινά σε ολόκληρο τον κόσμο.

Ναι μάλιστα.. πες το αυτό σε ένα δεκάχρονο.

Φυσικά είναι ένας από τους πολλούς ορισμούς που υπάρχουν εκεί έξω όμως στην συντριπτική τους πλειοψηφία αναφέρονται σε τεχνολογίες δυσνόητες στον πολύ κόσμο. Η απλούστερη εξήγηση που μπορώ να σκεφτώ είναι ότι το διαδίκτυο ή αλλιώς internet είναι μια (τεράστια) κοινότητα από διασυνδεδεμένους υπολογιστές, που μπορούν να επικοινωνούν ο ένας με τον άλλο (συνήθως έμμεσα). Υπεραπλουστευμένο μεν αλλά εξυπηρετεί μιας και είναι κατανοητό στον πολύ κόσμο.

Άλλο όμως τι είναι το διαδίκτυο και άλλο πως το αντιλαμβάνεται κάθε ένας από εμάς ξεχωριστά. Ο κόσμος βάση το πως το χρησιμοποιεί συχνά συγχέει το μέσο με τις διάφορες πλατφόρμες, με τις υπηρεσίες και το περιεχόμενο που προσφέρουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι να μου λένε ότι το διαδίκτυο είναι το google ή το σύνολο των ιστοσελίδων (web).

Ως μια ταχέως αναπτυσσόμενη τεχνολογία είναι μια πραγματική επανάσταση που έχει τεράστια επίδραση στον τρόπο που ζούμε, επικοινωνούμε και πληροφορούμαστε.

Η επικοινωνία μέσω του διαδικτύου καθίσταται άμεση και αμφίδρομη. Δίνεται η δυνατότητα σε κάθε χρήστη ηλεκτρονικού υπολογιστή συνδεδεμένου στο Διαδίκτυο, να πληροφορηθεί αλλά και να πληροφορήσει ανταλλάσσοντας απόψεις μέσω ενός πιο συμμετοχικοί και λιγότερο ελεγχομένου διαύλου επικοινωνίας. Οι χρήστες αποκτούν ολοένα και περισσότερο την ιδιότητα του παγκοσμίου πολίτη. Υπάρχει έντονη τάση, ήδη από την αρχή της εμφάνισής του Διαδικτύου, να θεωρείται ένα άκρως δημοκρατικό μέσο μαζικής επικοινωνίας, το οποίο αποδιαμεσολαβεί την επικοινωνία και καθιστά ισχυρότερο τον μέσο άνθρωπο, καθώς δίνει στον τελευταίο τη δυνατότητα πρόσβασης σε μεγάλο όγκο πληροφοριών συγκεντρωμένων σε ένα "χώρο" και την δυνατότητα της προσωπικής επιλογής των πληροφοριών αυτών. Συνεπώς, η βασική θέση της προσέγγισης αυτής είναι ότι το Διαδίκτυο θα εκδημοκρατίσει την κοινωνία με το να βελτιώσει την επικοινωνία καταργώντας την ανάγκη για διαμεσολάβηση. .... ΥΠΟ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ!!!!

Ο όγκος της πληροφορίας που διακινείται στο Διαδίκτυο είναι ασύλληπτος. Παρ' όλα αυτά, υπάρχουν πληροφορίες ευκολότερα και δυσκολότερα προσβάσιμες από τον χρήστη (βλ. μηχανές αναζήτησης). Το Διαδίκτυο κατέστησε εφικτή τη συγκέντρωση μεγάλου όγκου πληροφοριών και επηρέασε σημαντικά τον τρόπο διάθεσής τους, δεν συμβαίνει όμως στον ίδιο βαθμό το ίδιο και στον τρόπο παραγωγής αυτών.

Ας πάρουμε για παράδειγμα τα δημοσιογραφικά προϊόντα. Η δημιουργία της είδησης παύει να είναι πλέον μονοπώλιο λίγων, αφού ο κάθε χρήστης μπορεί εάν το επιθυμεί να δημιουργήσει πληροφορία ανά πάσα στιγμή. Υπάρχουν λόγου χάρη ιστολόγια (blogs), όπου μπορεί ο καθένας να εκφέρει απόψεις και να σχολιάσει γεγονότα πάσης φύσεως (βλ. δημοσιογραφία στον ιστό και δημοσιογραφία των πολιτών). Εδώ υπάρχει αρκετή κριτική σχετικά με το πως προσδιορίζεται η δημοσιογραφία.

Στο χάος της υπερπληροφόρισης, δημιουργούνται συγκεντρωτικά μοντέλα. Λόγω της μεγάλης συγκέντρωσης γνώσης στο Διαδίκτυο, η έννοια της κοινωνικής ισότητας παίρνει και πάλι μεγάλη σημασία. Το χάσμα (*με την έννοια της πρόσβασης στην πληροφορία καθώς και της σωστής διαχείρισης, αξιολόγησης της) ανάμεσα σε πληροφοριακά πλούσιους και πληροφοριακά φτωχούς θα διευρύνεται όσο αυξάνεται η συγκέντρωση της γνώσης αυτής. Μαζί με τον συγκεντρωτισμό πάει δυστυχώς και ο έλεγχος με μορφή φιλτραρίσματος ή ιεράρχησης.

Ηθικό ζήτημα είναι ο συγκεντρωτισμός των Μ.Μ.Ε. και αναφέρεται στο ολιγοπώλιο μικρού σχετικά αριθμού εταιριών που κατέχουν τα μέσα και ελέγχουν όλη την αλυσίδα διανομής του προϊόντος. Στα πλαίσια του Διαδικτύου τίθεται το ερώτημα του κατά πόσο οι οικονομικές διαδικασίες στο παρόν καπιταλιστικό γίγνεσθαι περιορίζουν τη δημόσια σφαίρα και το αν είναι αποδεκτή ή κατακριτέα η πρωτοφανής ισοτιμία στην παρουσία και διαχείριση της πληροφορίας και του εμπορεύματος στο χώρο του Ίντερνετ. Παρά το γεγονός ότι το Ίντερνετ συχνά περιγράφεται ως αποκεντρωμένο, με απροσπέλαστο όγκο πληροφοριών και, συνεπώς, χωρίς κεντρικό έλεγχο, είναι εμφανής η εκτενής ιεράρχηση του περιεχομένου από μηχανές αναζήτησης και η γενικότερη διαιώνιση των ιστοτόπων με την υψηλότερη επισκεψιμότητα.

Σε γενικές γραμμές το Διαδίκτυο είναι μη ελεγχόμενο, με την έννοια ότι δεν υπάρχει κάποια ενιαία κυβερνητική ή άλλη αντίστοιχη αρχή, η οποία θα ελέγχει το περιεχόμενό του πριν αυτό δημοσιευθεί (σύμφωνα με πολλούς χρήστες αυτό θα αποτελούσε λογοκρισία). Εξαίρεση αποτελούν κάποιες κυβερνήσεις ωστόσο όπως η Burma, το Ιράν, η Βόρειος Κορέα, η Κίνα, η Σαουδική Αραβία και τα Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα περιορίζουν την πρόσβαση στην πληροφορία για όσους ζουν στις χώρες τους, ειδικά όσον αφορά πολιτικοθρησκευτικό περιεχόμενο. Αυτό επιτυγχάνεται με διάφορα φίλτρα ή με ειδική ιεράρχηση της πληροφορίας (κοινώς θάψιμο).

Όπως χαρακτηριστικά λέγεται "το Διαδίκτυο ελέγχεται από τους χρήστες του" (κάτι που δεν ισχύει απόλυτα). Βεβαίως, οι κρατικές υπηρεσίες και αστυνομίες σε κάθε χώρα, καθώς και οι αντίστοιχες νομοθετικές ρυθμίσεις, παρεμβαίνουν για την αναστολή των αξιόποινων πράξεων που διαπράττονται μέσω Διαδικτύου.


Κλείνοντας αυτό το εισαγωγικό σεντόνι (sorry κιόλας - ο Μίλτος με επηρέασε -   ).... θα ήθελα να εστιάσουμε στο εξής.

Πως μπορούμε να προστατευτούμε από την παραπληροφόρηση, καθώς επίσης να εντοπίσουμε την χρήσιμη πληροφορία ακόμα και αν αυτή είναι "θαμένη"; Ενδιαφέρον θα είχε να μας έλεγε ο καθένας πως ενημερώνεται από το Διαδίκτυο.

Πως μπορεί κάποιος σήμερα με τα μέσα που προσφέρονται να μείνει ενήμερος για τα τρέχοντα γεγονότα;

Κάτι που με έχει απασχολήσει ανά καιρούς μιας και θεωρώ υποχρέωση μου να ενημερώνομαι για τις εξελίξεις. Με απλά λόγια ακολουθώ το εξής μοτίβο...

1. Ακούω ειδήσεις. Μπορεί να ακούγεται απλό όμως δεν είναι μιας και ο τρόπος παρουσίασης γίνεται όλο και περισσότερο χρωματισμένος (συμφέροντα). Προτιμώ να ακούω ραδιόφωνο αντί για τηλεόραση μιας και υπάρχουν λιγότερες επιδράσεις καθώς επίσης υπάρχει μεγαλύτερος πλουραλισμός και καλύτεροι διάλογοι.

2. Εφημερίδες. Δεν είμαι τακτικός και δεν έχω κάποια έντυπη συνδρομή (παλαιότερα είχα) όμως ελέγχω περιοδικά τις ηλεκτρονικές εκδόσεις τους για τίτλους που θα μου προκαλέσουν κάποιο ενδιαφέρον. Αποφεύγω τα πρωτοσέλιδα και ψάχνω για μικρότερες σταθερές στήλες. Επίσης έχω και μια προτίμηση σε τοπικές εφημερίδες.

3. Online ειδησεογραφικά sites και απόψεις. Εδώ εμβαθύνω περισσότερο από όλα. Έχω συγκεκριμένα sites που ελέγχω και διαβάζω θέματα που μου προκαλούν κάποιο ενδιαφέρον. Ειδική προτίμηση έχω για ξενόγλωσσα sites όπως η Guardian και η Washington Post καθώς και bbcnews για θέματα που αφορούν την Ελλάδα (μπορεί να ακούγεται περίεργο αλλά έχω παρατηρήσει ότι αλλιώς πλασάρονται εντός και αλλιώς εκτός κάποια θέματα). Επίσης προτιμώ συνήθως επικριτικά sites που κάνουν κάποιο ρεπορτάζ (δεν μένουν στην αναδημοσίευση αλλά στην δημιουργία είδησης).

4. Αναζήτηση πληροφορίας. Θέματα που με ενδιαφέρουν ιδιαίτερα τα ψάχνω στο διαδίκτυο. Ενδιαφέρον τρικ είναι να βλέπω και να συγκρίνω το πως παρουσιάζουν το ίδιο θέμα δύο διαφορετικής αντίληψης μέσα ακόμα και αν έχω στο μυαλό ότι αυτά μεροληπτούν. Η αναζήτηση έχει τα μυστικά της.

5. Βιβλία. Μακάρι να είχα περισσότερο χρόνο για διάβασμα, οπότε πολύ επιλεκτικά θα διαβάσω μερικά βιβλία με συγκεκριμένο αντικείμενο βασισμένος σε κριτικές ή κάποιες συστάσεις. TIP αν θέλετε να μάθετε για κάποιο πολιτικό πρόσωπο αναζητήστε βιβλία του.

6. Email alerts. Θέματα που με απασχολούν όπως πχ εταιρίες που έχω δουλέψει στο παρελθόν κλπ είναι λέξεις κλειδιά και κάθε φορά που υπάρχει μια νέα σχετική είδηση υπάρχει η ανάλογη ειδοποίηση. Automagically!

7. Συζήτηση με άλλα πληροφορημένα άτομα. Ανταλλαγή απόψεων ακόμα και με άτομα που έχουν αντίθετα πιστεύω. Πάντα μια καλή συζήτηση έχει να σου προσφέρει. Ακόμα και να μην υπάρχει πρόσωπο με πρόσωπο επαφή, τα forum προσφέρονται  

Σωκρατη ενα απο τα θεματα που καιει.... Με βλεπω να μου βγαινουν τα ματια στο διαβασμα γιατι εχει ανεβει πολυ το επιπεδο οπως λεει και ο φιλος Νικος (niksalonik)

Πως εντοπίζουμε την αλήθεια σε μια θάλασσα από ψέματα, φήμες και μύθους στο Διαδίκτυο;

Το Διαδίκτυο είναι τίγκα στην παπαρολογία. Για κάθε μία αξιόλογη πληροφορία θα βρείτε αμέτρητους μύθους, παραπληροφόρηση και απροκάλυπτα ψεύδη. Το να διαχωρίζεις την αλήθεια από το φαντασιολόγημα απαιτεί επιμελή έρευνα.

Όταν γράφεται κάτι, τα νέα και τα γεγονότα έχουν και τον υποκειμενισμό αυτού που τα γράφει. Μάλιστα κάποιες φορές αυτό περιλαμβάνει μια γελοία φήμη που κάποιος την παρουσιάζει σαν γεγονός, ή ακόμα μια μικρή συμβουλή που δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα. Το να ξεχωρίζουμε την σάλτσα από το γεγονός είναι δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο.


Γιατί πρέπει να μην εμπιστευόμαστε το μυαλό μας για τον εντοπισμό της αλήθειας.

Πριν ξεκινήσουμε το φιλτράρισμα της αλήθειας, χρειάζεται μια γρήγορη κουβέντα σχετικά με το πως και το γιατί η παραπληροφόρηση ταξιδεύει τόσο γρήγορα. Αρκετοί λόγοι υπάρχουν, όμως δύο είναι οι πιο συνηθισμένοι. Πρώτα από όλα έχουμε ένα είδος εμμονής στα πιστεύω μας (belief perseverance). Πολλά στερεότυπα, πολιτικοθρησκευτικά πιστεύω, ακόμα και η αντίληψη που έχουμε για τους εαυτούς μας, οφείλεται στην άρνηση μας να δεχτούμε κάτι διαφορετικό… να αλλάξουμε τις αρχικές μας απόψεις.

Κώδικας:

Το Scientific America το αναφέρει ως:

Belief perseverance: maintaining your original opinions in the face of overwhelming data that contradicts your beliefs. Everyone does it, but we are especially vulnerable when invalidated beliefs form a key part of how we narrate our lives. Researchers have found that stereotypes, religious faiths and even our self-concept are especially vulnerable to belief perseverance.

Μόλις μια ιδέα γίνει γεγονός στο κεφάλι μας, δυσκολευόμαστε να αποδεχτούμε ότι το αντίθετο είναι το σωστό, όταν αυτό δύσκολα μπορεί να αποδειχτεί. Έτσι διαδίδονται εύκολα οι μύθοι και οι φήμες ακόμα και χωρίς στήριξη στο πέρασμα του χρόνου.

Επίσης αυτή η εμμονή διαμορφώνει γνωσιακή προδιάθεση/προκατάληψη: Ελάττωμα στην κρίση όπου κάνουμε στατιστικά ή ιδιωματικά λάθη βάση κάποιου μοτίβου. Δεχόμαστε εύκολα κάποιες πληροφορίες ενώ τείνουμε να αγνοούμε άλλες που δεν συμφωνούμε ή τείνουμε να συμπορευτούμαι σύμφωνα με το τι κάνουν άλλα μέλη μιας ευρύτερης ομάδας.  

Αυτό από μόνο του κάνει δύσκολη την ανίχνευση της αλήθειας μιας και πιστεύουμε αυτά που θέλουμε να πιστεύουμε. Η μόνη αντιμετώπιση σε αυτό το φαινόμενο είναι να γνωρίζουμε ότι το κάνουμε αυτό. Μόλις το αποδεχτούμε είμαστε έτοιμοι να βρούμε πραγματικά αξιόπιστες πληροφορίες.


Πως ξέρεις αυτά που ξέρεις;

Ίσως το πρώτο βήμα ώστε να εντοπίσουμε εσφαλμένες τοποθετήσεις καθώς και ψευδοαυθεντίες. Όταν κάποιος προσπαθεί να σου πλασάρει μια ιδέα, μια άποψη, ή μια σειρά πράξεων είναι χρήσιμο να του κάνεις αυτή την ερώτηση. Σπάνια οι άνθρωποι αμφισβητούνται για τις δηλώσεις τους, έτσι ρωτώντας κάποιον πως γνωρίζει αυτά που λέει μπορεί να ρίξεις φως σε μια κρυμμένη άγνοιά του.

Φυσικά στην περίπτωση του internet δεν έχεις πάντα την δυνατότητα να ρωτήσεις αυτόν που κάνει μια δήλωση όμως κάνοντας αυτή την ερώτηση στον εαυτό σου (Πώς ξέρει αυτά που λέει ότι ξέρει; ) θα δημιουργήσει έναν σκεπτικισμό που θα βοηθήσει στην συνέχεια.


Ακολούθησε τις πηγές και βρες το περιεχόμενο μιας δήλωσης.

Οι άνθρωποι ερμηνεύουν διαφορετικά την πληροφορία. Από την στιγμή που μια είδηση περνάει από διαφορετικά στάδια μέχρι να καταφθάσει σε σένα, είναι πιθανό να αλλοιωθεί η αλήθεια. Αυτός είναι και ο λόγος που είναι σημαντικό να διατηρείται η αρχική της πηγή. Είναι σημαντικό να διαβάζετε sites που έχουν λίστα πηγών (βλ. wikipedia) ή που οδηγούν στην αρχική πηγή. Αξίζει η αναζήτηση αν κάτι σας κάνει εντύπωση στις πηγές. Επίσης αν σε ένα site δεν υπάρχουν πηγές είναι μια καλή ευκαιρία να σηκώσετε πιο έντονα την σημαία του σκεπτικισμού σας. Αν υπάρχει μια απλή δήλωση/απάντηση σε ένα forum μπορείτε να ψάξετε στο δίκτυο για να βρείτε και άλλες σχετικές τοποθετήσεις.

Προσοχή σε αποσπασματικές ή και ανύπαρκτες δηλώσεις (για παράδειγμα μια αναδημοσίευση μια συνέντευξης). Αξίζει να ψάξετε όλο το αυθεντικό κείμενο πριν βγάλετε κάποιο συμπέρασμα. Καλύτερα να δείτε ένα βίντεο από μια παρουσίαση παρά να διαβάσετε την απόδοση της.


Μάθετε να ρωτάτε τις σωστές ερωτήσεις.

Αρκετές φορές για να ανακαλύψετε την αλήθεια πρέπει να κάνετε τις σωστές ερωτήσεις. Έχει εφαρμογή; Είναι ασφαλές; Προέρχεται η πληροφορία από αξιόπιστη πηγή; Έχει να κερδίσει κάτι από αυτό το άτομο που το αναφέρει;
Σημασία δεν έχει τόσο η ερώτηση όσο η διαδικασία να αναρωτηθείτε και να θέσετε κάποιες ερωτήσεις.


Αντιπαραθέστε διαφορετικές απόψεις του ίδιου θέματος.

Ο σκεπτικισμός από μόνος του δεν είναι πανάκεια. Για κάθε κεντρικό θέμα (η απόσπασμα πληροφορίας) συναντιέται σε πολλά διαφορετικά μέρη και έχοντας τις διαφορετικές παρουσιάσεις του μπορείτε να διασταυρώσετε πιο εύκολα μια πληροφορία.


Ελέγξτε τις αμφιβολίες σας σε έμπιστες πηγές

Το τελευταίο βήμα. Μόνο η διαίσθηση μας δεν είναι αρκετή, οπότε υπάρχουν sites που ψάχνουν να βρουν την αλήθεια. Το έγκυρο δεν σημαίνει απαραίτητα και έμπιστο όμως είναι μια καλή πηγή. Προσωπικά όταν βλέπω ένα video που μου κάνει για hoax το ψάχνω σε sites τύπου snopes


Disclaimer: Ελεύθερη μετάφραση από
http://lifehacker.com/5950871/how-to-spot-truth-in-the-sea-of-lies-rumors-and-myths-on-the-internet

Καλά, αυτό το thread είναι πραγματικά κάτι που θα έπρεπε να υπάρχει ως sticky σε όλα τα φόρουμ.

Η προσωπική μου θέση στο ψάξιμο της πληροφορίας είναι λίγο-πολύ ίδια με την δική σου. Εγώ εστιάζω πολύ στο να κοιτάω τις αντίθετες πηγές. Πχ για ένα ελληνικό θέμα θα κοιτάξω (εκτός από τις ελληνικές πηγές) στα "δυτικού τύπου" πρακτορεία (πχ BBC, NYTimes, CNN, κ.ο.κ) αλλά και στον άλλο πόλο (πχ. RT news)

Μακάρι να μπορούσα να προτείνω καλύτερη συνταγή από την δική σου, αλλά δεν μπορώ. Θα εστιάσω πολύ και στο να ακολουθεί κανείς το μονοπάτι των πηγών.

Αν πρόκειται για επιστημονικά περιοδικά, κείμενα κτλ θα ήξερα τί ακριβώς να προτείνω. Αλλά δεν υπάρχει λόγος, επειδή πρέπει πρώτα να τεθεί το ΚΑΙΡΙΟ ερώτημα: "Είσαι σε θέση να διαχειριστείς την πληροφορία" ;

Δηλαδή αν αραδιάσουμε τώρα μια έρευνα που να λέει πχ ότι το Χ φάρμακο / φυτικό προϊόν έδειξε 70% μείωση του Ψ συμπτώματος σε δείγμα Ω ασθενών, ο αδαής μπορεί να πάρει αυτή την έρευνα και να την τοιχοκολλήσει σε 200 blog προσφέροντας την Α ερμηνεία. Το ζήτημα είναι ότι ο ίδιος δεν κατέχει την σφαιρική γνώση του αντικειμένου, οπότε δεν γνωρίζει ούτε την βαρύτητα της έρευνας, ούτε την αξιοπιστία της, ούτε το τί άλλες έρευνες υπάρχουν. Δεν μπορεί να κρίνει. Πρέπει να το    σ π ο υ δ ά σ ε ι.

Πραγματικά παραδείγματα υπάρχουν κάθε μέρα, λχ πόσες φορές ακούμε τις λέξεις "spreads", "πρωτογενές πλεόνασμα", "ύφεση / ανάπτυξη "  και άλλο ένα σωρό οικονομικούς όρους και ως αποτέλεσμα αυτού γίνονται συζητήσεις επί συζητήσεων με συμπεράσματα και αντίστοιχες αντιδράσεις...


Αυτή είναι η πολύ σοβαρή παρενέργεια της ελεύθερης πληροφόρησης, τόσο σοβαρή που τείνω να μην είμαι και πολύ υπέρ.

@Socrates Αν είναι να σε επηρεάζω προς τόσο παραγωγικά αποτελέσματα, χαρά μου. Τώρα που το σκέφτομαι, πόσα παίρνουν οι life coach? 

Αυτό που μου έκανε περισσότερο εντύπωση είναι ότι η μεθοδική αναζήτηση πληροφορίας μπορεί να πάρει λιγότερο χρόνο από την "τυχαία" αναζήτηση. Στην αρχή θέλει λίγο εκπαίδευση αλλά όταν γίνει σχεδόν καθημερινή εργασία, τότε γίνεσαι και πιο αποδοτικός. Η πληροφορία δεν μας λείπει τόσο όσο ο τρόπος να την φέρνουμε στην επιφάνεια και να την φιλτράρουμε.

Τελευταία μάλιστα προσπαθώ να αποφεύγω να κάνω αναζήτηση μέσω google search.

Μίλτο έχεις δίκιο όσον αφορά ότι πρέπει να συνυπολογίζουμε και το αν μπορεί κάποιος να διαχειριστεί μια πληροφορία ή όχι. Το διαπιστώνω σε θέματα που λόγω σπουδών ή επαγγελματικής εμπειρίας θεωρώ ότι κατέχω. Πολλές φορές είτε θα υπάρχει επιφανειακή προσέγγιση είτε θα είναι αρκετά πιο επιστημονική για λίγους που δεν έχουν προαπαιτούμενα.

Δεν φταίει η ελεύθερη πληροφόρηση (πλουραλισμός) αλλά ότι υπάρχει και μια ολόκληρη επιστήμη στο πως να παρουσιάζει επικοινωνιακά "καλύτερα" την πληροφορία. Πες το marketing πες το προπαγάνδα... πες το όπως θες... το σημαντικότερο είναι να είμαστε σε θέση να εντοπίσουμε τα περισσότερα από τα τρικ, αλλά να απαλλαγούμε και από το φαινόμενο του "γνωρίζω τα πάντα" - "έχω άποψη για όλα".

Αν και κάποιες "πληροφορίες ή ειδήσεις" δεν σε προκαλούν να τις ψάξεις καν καθώς είναι φανερό ότι πρόκειται για μούφα, η ευκολοπιστία του ανθρώπινου είδους είναι αθάνατη...
Πόσες κοινοποιήσεις ή και συζητήσεις έχω πετύχει στο facebook από τον μεγαλύτερο αριθμό των παρακάτω:
http://ellinikahoaxes.blogspot.gr/p/hoax-blog.html  

Οι 10 χώρες που έχουν μπλοκάρει το youtube!